Πάντα οι μέρες των Χριστουγέννων είναι ταυτισμένες με συναισθήματα αγάπης, ελπίδας, αισιοδοξίας και οι άνθρωποι έρχονται πάλι κοντά με ανθρώπους που αγαπάνε ξεφεύγοντας από τη ρουτίνα της καθημερινότητας. Θα μοιραστούν δώρα, γιορτινά τραπέζια, όμορφες στιγμές. Τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή που αποτελείται από διάφορες παραδόσεις, στολισμό του δέντρου, του σπιτιού, διάφορα τραπέζια. Σε κάποιους ανθρώπους αυτό καθρεφτίζει την αισιοδοξία και τη χαρά και σε άλλους ερμηνεύεται ως θλίψη και μελαγχολία.
Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι γιατί για κάποιους τα Χριστούγεννα έρχονται γεμάτα προσδοκίες, είτε για τον εαυτό τους – το πώς πρέπει να είναι αυτές τις ημέρες – είτε για τους ανθρώπους γύρω τους. Στο τέλος όμως, αυτές οι προσδοκίες που περιτριγυρίζονται από πολλά “πρέπει”, εκμηδενίζουν τη μαγεία που μπορεί να έχουν αυτές οι μέρες.
Δεν έχει “πρέπει”, απόλαυσε αυτές τις ημέρες με ανθρώπους που αγαπάς ‘’κλέβοντας ‘’ από το φως των γιορτών και γεμίζοντας τη ψυχή σου με χαρά. Μη τα βάζεις με αυτούς που στολίζουν νωρίς, ίσως αυτοί να έχουν ανάγκη από χαρά και φως, κάντε δώρα, μοιραστείτε, η αίσθηση της γενναιοδωρίας θα σας χαροποιήσει. Αν ακόμη και η ανάγκη σας είναι να περάσετε αυτές τις μέρες με κουβέρτα, ταινίες και καναπέ κάντε το γιατί αυτό είναι που εσείς τελικά έχετε ανάγκη. Για το καθένα, ηρεμία και χαρά αυτές τις μέρες είναι διαφορετικό. Τα πρέπει του καθενός είναι υποκειμενικά όπως και η χαρά αποτελεί για τον καθένα επιλογή το πώς θα τη νιώσει.
Διερωτόμαστε αν υπάρχει ο Άγιος Βασίλης. Φυσικά και υπάρχει. Είναι ένας μύθος ενός γεροντάκου με κόκκινα ρούχα που κάνει το παραμύθι του καθενός να αποκτά τη δική του μαγεία. Κι ας ξέρουμε ότι δεν υπάρχει. Εξάλλου, όλοι πρέπει να πιστεύουμε στη μαγεία, είτε μικροί είτε μεγάλοι. Αυτή η μαγεία είναι που μας κάνει να ξεφεύγουμε από τη ρουτίνα όλης της προηγούμενης χρονιάς.
Άστε τα παιδιά να πιστεύουν σε αυτόν τον κυριούλη. Είναι η επιβεβαίωση ότι τα παιδιά πιστεύουν ακόμη στο πνεύμα των Χριστουγέννων. Δε χρειάζεται να ανησυχείτε το πότε θα το μάθουν, από τα 2 μέχρι 8 έτη τα παιδιά αναζητούν τον Άγιο Βασίλη. Είναι κομμάτι της ανάπτυξης του παιδιού. Μετά τα 8 έτη η φαντασία υποχωρεί μόνη της οπότε έρχεται φυσιολογικά η διαδικασία στο μυαλό του αν υπάρχει ή όχι.
Αν σας ρωτήσει αν υπάρχει τελικά, δείτε τι πιστεύει πρώτα το παιδί και δώστε του να καταλάβει ότι είναι αληθινός όσο πιστεύει το ίδιο το παιδί ότι υπάρχει. Αν όμως είναι αρκετά μεγάλο το παιδί εξηγείστε του εσείς λέγοντας ότι κάποτε υπήρχε κάποιος Άγιος Βασίλης και αυτός ο παππούς είναι ένα σύμβολο αγάπης και προσφοράς.
Ίσως και εμείς οι ενήλικες αυτό το πνεύμα είναι που χρειαζόμαστε. Ας κλέψουμε λίγο από την αθώα ματιά των παιδιών και το συμβολισμό των ημερών, όπου μέσα από το πνεύμα και τη μαγεία των Χριστουγέννων παίρνουμε φως, γεμίζοντας φως τη ψυχή μας για να μπορέσουμε να νιώσουμε τον λόγο που πρέπει να αγαπάμε, να προσφέρουμε και να ελπίζουμε όχι μόνο αυτές τις μέρες αλλά και όλη τη χρονιά. Αυτές τις μέρες να τις έχουμε απλά για υπενθύμιση το πώς οι άνθρωποι πρέπει να είμαστε ολόχρονα και ότι αυτές οι δύο εορταστικές εβδομάδες είναι η επιβεβαίωση μας ότι καταφέραμε να ζούμε και τη χρονιά που πέρασε.
Καλές φωτεινές γιορτές.
Το άρθρο συντάκτηκε από τον Χάρη Αντωνίου-Εγγεγραμμένος Σχολικός Ψυχολόγος